Çok açık söyleyeyim; ben bile sinirlendim.. Ama oturduğum yerde... Ama yapıldığı iddia edilen haksızlığa değil, üzerine uygulanılması istenen haksızlığa... Evet; Diyarbakırspor-Bursaspor meydan savaşından bahsediyorum...
Sezon başında Frank Rijkaard ve Neeskens'in gelişiyle gönül verdiği renklerden fazla futbola gönül verenler büyük heyecan yaşadı.. Ve o efsane 'total futbol' oyununun mucitlerinin çocukları, aynı sisstemi bu sistemsizliğe yerleştirebilir mi diye beyaz düşler kuruldu. Sonra bir başka total futbol ustası Guus Hiddink, Türkiye'nin kalbinin başına geçti, tahtına oturdu. Birkaç çatlak ses dışında kimsenin itiraz edecek bahanesi kalmadı. Güzel başladı herşey yine. Ama sona yaklaşçıkça yine sarpa sarmaya başladı.
Herkes bir çözüm arıyor... Ve herkesin elbette ki kendince bir çözümü var... Eminim tepedekilerin de kafalarında birşeyler var. Ancak görüldüğü üzere bunların hiçbiri yetmiyor. 70 milyon bir araya gelsek çözüm bulamıyoruz. Sanki hepimiz aynı anda Ulu önderi haksız çıkarırmış gibi. Hani biz çalışkandık, zekiydik?
Yugoslav ekolü, Alman ekolü, Hollandalı ekolü.... Bunlar bize gelmiyor demekki.. Herhalde yıllardır öfke tohumlarının ekildiği bu topraklarda en geçerli ekol yine bizimkisi; yani Total Şiddet...
Bu arada meslektaşımız Habertürk Diyarbakır Muhabiri Mehmet Kayahan'a acil şifalar diliyorum. Bu ülke de basın şehitleri az da olsa anılıyor. Ancak gazilerin hiçbirine belediye otobüsünde yer veren bile yok... Umarım basın gazisi olmaz...
